-
1 uciszyć się
-
2 uciszyć\ się
сов. утихнуть, затихнуть, успокоиться+ -
3 uciszyć się
[учішичь шіê]v.dk -
4 uciszyć się
утишитися, утихомиритися; заспокоїтися -
5 uciszyć
uciszyło się es wurde still -
6 ściszyć się
-
7 ściszyć\ się
сов. притихнуть, утихнуть -
8 uciszać
impf ⇒ uciszyć* * *(-am, -asz); perf; -yć; vt* * *ipf.uciszyć pf. silence, hush; (ból, rozpacz) suppress; uciszyć kogoś spojrzeniem stare sb into silence.ipf.uciszyć się pf.2. (= uspokajać się) (o morzu, wietrze) calm down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uciszać
-
9 uspok|oić
pf — uspok|ajać impf Ⅰ vt 1. (przywrócić spokój) to calm, to reassure- uspokoić roztrzęsione nerwy to calm a. steady one’s tense nerves- „to tylko wiatr” – uspokajał ‘it’s only the wind,’ he said reassuringly- uspokoić sumienie to salve one’s conscience- może dać mu coś na uspokojenie? maybe I should give him a sedative- uspokoić kołatanie serca to calm one’s heart(beat)2. (uciszyć) to quieten (down) GB, to quiet (down) US [dzieci, klasę, kibiców]- przewodniczący próbował uspokoić zebranych the chair tried to quieten the assemblyⅡ uspokoić się — uspokajać się 1. (odzyskać spokój) to calm (oneself) down, to cool down- proszę cię, uspokój się i przestań się dąsać please calm down and stop sulking- uspokoiła się pod wpływem leków the medication calmed her down2. (uciszyć się) [dzieci, klasa] to quieten (down) GB, to quiet (down) US- wiatr się powoli uspokajał the wind was gradually dropping- krzyki uspokoiły się nad ranem the screams quietened down in the morning- w mieście trochę się uspokoiło things had calmed down a little in the city- chyba się już uspokaja na dworze the weather seems to be clearing upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uspok|oić
-
10 ucisz|yć
pf — ucisz|ać impf Ⅰ vt 1. (uspokoić) to hush (up); to shush pot. [dziecko]; to silence [hałas, krzyki, tłum] 2. książk., przen. (opanować, zagłuszyć) to silence [sumienie]; to still [głos rozsądku]; to soothe [ból, rozpacz]; to choke off [protest]- uciszyć plotki to lay rumours to rest3. pot. (zastraszyć) to silence [opozycję]; to still [krytyka]; to gag [dziennikarza, prasę] Ⅱ uciszyć się — uciszać się 1. (zamilknąć) [osoba, ptaki] to become a. grow a. fall silent; [dzieci] to quiet (down); to pipe down pot.; (ustać) [hałas, wrzawa] to die down 2. przen. (uspokoić się) [sztorm, wiatr] to moderate, to die down; [morze] to calm down, to grow calmThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucisz|yć
-
11 ucichnąć
глаг.• заглохнуть• затихнуть• притихнуть• стихнуть• успокаивать• успокоить• утихнуть* * *сов. утихнуть, затихнуть, умолкнуть+uciszyć się, umilknąć
* * *сов.ути́хнуть, зати́хнуть, умо́лкнутьSyn: -
12 ucichnąć
* * *pf.-ij1. (= uciszyć się) ( o człowieku) fall silent; ( o bólu) subside; ( o hałasie) die away; w pokoju nagle ucichło suddenly the room fell silent.2. (= uspokoić się) die down; (o burzy, pogłoskach, skandalu) blow over.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ucichnąć
-
13 uspokajać uspokaj·ać
-am, -asz; pf uspokoić1. vt2) (= uciszyć) to quieten BRIT lub quiet US (down)3) (= przestać się denerwować) to calm (down)2. uspokajać się vr1) to calm down2) (= uciszyć) to quieten BRIT, to quiet US3) [o wichurze] to calm, to subside -
14 uciszać
uciszyło się es wurde still -
15 przerwać
perf,I. vt\przerwać komuś jdn unterbrechen\przerwać ciążę die Schwangerschaft unterbrechen [ lub abbrechen]II. vi1) ( uciszyć)\przerwać komuś [w pół słowa] jdn [mitten im Wort] unterbrechen2) ( pracować nierówno)silnik przerywa der Motor stocktIII. vr -
16 beruhigen
beruhigen * [bə'ru:ɪgən]I. vt1) ( Bedenken zerstreuen) Musik, Medikament, Nachricht: uspokajać [ perf uspokoić]; Gewissen uciszyć2) ( trösten) pocieszyćII. vrsich \beruhigen Mensch, Meer: uspokoić się
См. также в других словарях:
uciszać się – uciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} milknąć, wyciszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy na salę wszedł prezes, wszyscy się uciszyli. Wyjący pies wreszcie się uciszył. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uciszyć — dk VIb, uciszyćszę, uciszyćszysz, ucisz, uciszyćszył, uciszyćszony uciszać ndk I, uciszyćam, uciszyćasz, uciszyćają, uciszyćaj, uciszyćał, uciszyćany «uczynić cichym, sprawić, że ktoś milknie, że coś cichnie, milknie; nakłonić do milczenia;… … Słownik języka polskiego
uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… … Słownik języka polskiego
ucichnąć — dk Vc, ucichnąćnę, ucichnąćniesz, ucichnąćnij, ucichnąćnął a. ucichł, ucichnąćnąwszy a. ucichłszy rzad. ucichać ndk I, ucichnąćam, ucichnąćasz, ucichnąćają, ucichnąćaj, ucichnąćał 1. «stać się cichszym, mniej słyszalnym; przestać być słyszalnym,… … Słownik języka polskiego
przycichnąć — dk Vc, przycichnąćnę, przycichnąćniesz, przycichnąćnij, przycichnąćcichł, a. przycichnąćnął, przycichnąćchła, przycichnąćchli, przycichnąćnąwszy a. przycichnąćchłszy przycichać ndk I, przycichnąćam, przycichnąćasz, przycichnąćaj, przycichnąćał… … Słownik języka polskiego
zmilknąć — dk Vc, zmilknąćnę, zmilknąćniesz, zmilknąćnij, zmilkł a. zmilknąćnął, zmilknąćkła, zmilknąćkli książk. «przestać mówić; ścichnąć, uciszyć się» Zmilkły dźwięki muzyki … Słownik języka polskiego
rozgwar — m IV, D. u, Ms. rozgwararze, blm książk. «gwar rozlegający się wokół; wrzawa, hałas, zgiełk» Rozgwar na dziedzińcu szkolnym. Stłumić, uciszyć rozgwar … Słownik języka polskiego
zatkać [zamknąć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę [pysk] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmusić kogoś do milczenia; uciszyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatkajcie mu pysk (gębę), bo mu coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
